Toen Wikipedia in 2001 officieel begon, geloofden niet heel veel mensen dat het zou uitgroeien tot de meest betrouwbare en complete encyclopedie ter wereld. Inmiddels bestaat de online encyclopedie al ruim achttien jaar en is het uitgegroeid tot een monument voor de inzet van een internationale community van vrijwilligers.
Hoe worden sociale intranetten ervaren door de gebruikers? Deze vraag stond centraal bij de kennissessie van Iris Intranet en Bind Community Building op woensdag 16 januari. Op het Campus Werkspoor in Utrecht werden ruim 20 deelnemers meegenomen in het proces van de adoptie en adaptatie van het sociale intranet.
Bij het afgelopen kennisevent van Bind was de bühne voor verschillende gemeenten. Want juist bij de lokale overheid worden er ontzettend veel ‘gemeenschappen verbonden’ rondom maatschappelijke thema’s.
Zoals wel vaker bij overheden is het wetgeving die de boel in beweging krijgt. Gemeenten staan bekend als naar binnen gericht. Met de Omgevingswet is het voor elke gemeente noodzaak geworden om ondernemers en inwoners te betrekken bij aanpassingen in de omgeving. Dit vraagt om inwonerparticipatie en dat is lang niet altijd de natuur van een overheidsorganisatie.
Een sociaal intranet implementeren vraagt dikwijls bloed, zweet en tranen. Ook als het heel duidelijk is voor een organisatie om deze stap te maken. Iemand die echt heel enthousiast kan vertellen over dit proces is Evelyn Visschedijk. Voor het boek van Bind interviewden we haar.
Voor de tweede keer hield Bind een kennisevent. Dat wil zeggen: we smeren broodjes en stellen onze ruimtes in Utrecht beschikbaar aan communitymanagers door heel Nederland om ons en elkaar te treffen maar vooral om te leren van elkaar. Dat vinden we waardevol en dat is ook waar we als Bind voor willen staan. Kennis ophalen en brengen dus.
Hoe makkelijk kan het zijn: gewoon even wat interesse tonen. Een paar vragen stellen en zo een gesprek op gang helpen. Een gesprek dat misschien wel leidt tot nieuwe relaties en netwerken. Deze week maakte ik dat weer mee toen ik een aantal community managers interviewde voor het boek van Bind Community Building.
Regie in een community, eigendom van data en stoppen met een community. Deze hete hangijzers passeerden de revue tijdens de eerste kennissessie van Bind. Tijdens de stevige discussie tussen communitymanagers bleek eens te meer dat het wegen van alle belangen geen sinecure is.
De community manager is vrouw, millennial en hoog opgeleid. Ze is over het algemeen enthousiast over haar werk maar maakt zich grote zorgen over giftige online discussies, de balans tussen werk en privé en de erkenning van het werk in de organisatie.
Was jij van Dichtbij.nl? Dat was toch die schreeuwerige website vol sirenenieuws en advertenties? Ja. Maar het was ook het grootste Nederlandse platform voor ‘burgerjournalistiek’. Een plek waar je met een simpele inlog zelf nieuws kon plaatsen onder een merk van de Telegraaf Media Group. Wat zou er mogelijk mis kunnen gaan?
Internet is liefde. Dat is mijn kitscherige motto dat in mijn twitterbio te lezen valt. Een gimmick om het ijs te breken bij ongemakkelijke ontmoetingen met mensen die je alleen maar van een platform kent. Dat werkt soms.